اگر «هوو»ی داوودنژاد را دیده باشید پر بیراه نگفتهایم که خیلی از خصوصیات عطا برای خود عطاران است- البته منهای تعدد زوجین – رضا مثل عطا فقط برای دلش کار میکند و به هیچچیز دیگری هم کاری ندارد. او به خاطر دلش خواست مدت یکسال و چند ماه از تلویزیون فاصله بگیرد و فقط بازی کند که همین کار را هم کرد و با وجود داشتن پیشنهادهای مختلف برای ساخت سریال از این امر سر باز زد و در پاسخ گفت:« نه، میخواهم استراحت بکنم.»
جدیترین پیشنهاد او در این حد فاصل، کارگردانی سریال «یک وجبخاک» برای رمضان سال گذشته بود که با وجود اصرار دستاندرکاران تولید طرح از ساخت آن صرفنظر کرد. حالا پس از گذشت این مدت خستگی او کاملا در رفته و میخواهد برای رمضان امسال در شبکه سوم سریال بسازد. عطاران در این یکسال و اندی سریال نساخت، اما در سینما سرش حسابی شلوغ بود، بازی در 6 فیلم سینمایی و اکران دو فیلم از او، سالی سینمایی را برای عطاران رقم زد.
فعالیت سینمایی عطاران از زمانی گستردهتر شد که او حضوری موفق در فیلم هوو برای خود رقم زد. تجربه موفق این همکاری موجب شد تا داوودنژاد نقش اول فیلم بعدیاش یعنی «تیغ زن» را به عطا بسپارد و پس از آن بازی در فیلم «کلاهی برای باران» نیز به او پیشنهاد شد.
سال 85 برای این بازیگر با بازی در این دو فیلم سینمایی به پایان رسید اما مشغله در تلویزیون مانع از حضور مداومش بر پرده سینما شد، چراکه باید سریال ترش و شیرین را برای نوروز 86 میساخت. با پایان نوروز و پخش این سریال، عطاران با جواب رد به پیشنهادهای تلویزیونی تمام تمرکزش را معطوف به سینما کرد.« توفیق اجباری» اولین طرح سینمایی او بود. لطیفی به شکلی آگاهانه نقش عطا را با همان ویژگیهای عطاران به او سپرد.
نقشی که قرار بود بخش عمدهای از فضای طنز فیلم روی دوش او باشد. کاری که عطاران به خوبی از عهده آن برآمد و توانست به نسبت گلزار و باران کوثری در این فیلم موفقتر عمل کند و به جرأت میتوان گفت که لطیفی بخشی عمده از موفقیت فیلم را علاوه بر گلزار به حضور رضا عطاران مدیون است. «نشانی» فیلم بعدی او بود. فیلمی که قطعا عطاران به خاطر متفاوت بودن نقش، بازی در آن را پذیرفت. او در نشانی نقشی کاملا جدی دارد. یک بدمن که قرار است حق خواهرزاده نوجوانش را بالا بکشد. این فیلم در بخش مهمان جشنواره فجر اکران شد، اما بهدلیل ضعف قصه و ساختار اصلا دیده نشد و بازی عطاران هم که تلاش بسیاری کرده بود که پیشفرضهای مخاطب را برهم بزند نیز چندان به چشم نیامد.
«قرنطینه» فیلم بعدی او بود. فیلمی که باز تلاشی بود برای ایفای نقش متفاوت. بازی در نقش یک بیمار سرطانی و گریم متفاوت او همه را به دیدن بازیش در این فیلم کنجکاو کرده بود بهخصوص آنکه تهیهکننده طرح، محمد نشاط هم در اظهار نظری گفته بود درصورت راه پیدا کردن قرنطینه به بخش مسابقه، عطاران کاندیدای سیمرغ بلورین خواهد شد. اما در نقدی از این فیلم که روی خروجی خبرگزاری مهر قرار گرفته درباره نقش آفرینی عطاران آمده است: «هر چند سابقه عطاران در حوزه طنز اولین گزینه برای انتخاب او بوده ولی با توجه به شخصیتپردازی و گریم خاص این کاراکتر انتظارات برای دیدن حضوری متفاوت از وی چندان هم بیراه نیست.
ولی واقعیت این است که این بار هم مانند سایر نقشآفرینیهایش، او را با همان کدها و مولفههای آشنای بازیگری در حرف زدن و... میبینیم نه کاراکتری تلفیقی از سابقه وی و پیشینه نقش وی.»
«هفت و پنج دقیقه» فیلم دیگری از عطاران است. تولیدی مشترک با فرانسه به کارگردانی محمدمهدی عسکرپور. این فیلم که بر مبنای فیلمنامهای از فرهاد توحیدی تولید شده همه بازیگرانش فرانسوی هستند و قرار بود که تنها رضا کیانیان تنها بازیگر ایرانی آن باشد. پس از استقرار گروه در فرانسه و ضبط سکانسهای مربوط به بازیگران فرانسوی فرهاد توحیدی با انجام تغییراتی در فیلمنامه نقش جدیدی را به قصه اضافه کرد، نقشی که فقط برای اینکه عطاران آن را بازی کند به قصه اضافه شد. نقش یک راننده تاکسی ایرانی که سالهاست در فرانسه زندگی میکند، اما روی زبان فرانسوی تسلط ندارد.
پس از بازگشت از فرانسه، بازی در فیلم صندلی خالی نخستین ساخته سامان استرکی به او پیشنهاد شد. در این فیلم چند داستان اجتماعی به شکل موازی با هم روایت میشود. یک کارگردان زن، یک کارگردان مرد و یک زوج شهرستانی شخصیتهایی هستند که در صندلی خالی سرنوشت آنها به هم گره میخورد و به مرور درگیر ماجراهایی میشوند که خودشان باعث ایجاد آنها هستند. این وقایع با نگاهی فانتزی روایت میشود. عطاران در این فیلم برای نخستین بار با همسرش فریده فرامرزی همبازی شد. آنها ایفاگر نقش زوج جوان شهرستانی فیلم هستند.
عطاران در روزهای پایانی سال گذشته هم بیکار نبود و بازی در دومین فیلم سینمایی مسعود اطیابی را قبول کرد. فیلمی کمدی که قصه آن درباره زن و شوهری است که تصمیم میگیرند یک روز جایشان را با هم عوض کنند. فیلمی که او در آن با مریلا زارعی و احمدپور مخبر همبازی بود.
عطا پس از فراغت از این فیلم که نیمی از آن در سال جدید جلوی دوربین رفت مدتی به استراحت پرداخت و سپس خود را برای کارگردانی سریال جدیدش مهیا کرد. سریالی با نام «بزنگاه» که به تهیهکنندگی ایرج محمدی و مهران مهام تهیهکنندگان ثابت کارهای اخیر او برای شبکه سوم سیما تولید میشود. این سریال در حال و هوای کارهای گذشته عطاران است که فیلمنامه آنرا محمدرضا آریان مینویسد. تا به حال حضور خود او همراه با حمید لولایی و غلامرضا نیکخواه در این سریال قطعی شده است.